مبهوت دنیای پیرامونم. مبهوت که نمی دانم می شود بهش گفت یا نه؟ اما چیزهایی را از یاد برده ام که پیشتر نمی توانستم فراموش کنم. گذشته ای نیست و به آینده ای که نمی دانم می آید یا نه نمی اندیشم. خواندن و نوشتن را نیز از یاد بردهام. میگویند:
همه چیزی
از پیش
روشن است و حساب شده
و پرده
در لحظه ی ِ معلوم
فرو خواهد افتاد
......؟؟؟