این را خطاب به کسی نمی نویسم...
نه دروغ گفتم! به خودم می نویسم...
خطاب به هستی!
.
.
خواب دنیا را باور نکن، همیشه برای از ما بهتران تعبیر می شود.
.
ثانیه ها لاف
زیاد می زنند، فریب شان را نخور.
.
لحظه ها عمرشان به اندازه ی همان لحظه است.
.
گاهی قضاوت اینکه واقعن چه کسی لایق نیست(؟) غیر ممکن می شود و تنها راه، گذشتن است.
.
همیشه آنهایی که به ناخواسته ترین شکل ممکن، به زندگیت قدم می گذارند و عزیزترین می شوند، به بدترین شکل ممکن، تو را از زندگیشان بیرون می کنند... شبیه یک گناهکار.
.
دلم هوای آوارگی کرده است...
دلم بهانه می گیرد... بهانه ی سالهای دور، سالهای بی خبری... بهانه ی دایره های بی خیالی... دایره ی چرخ و فلک، دایره ی سماع و سرنا و دهل...
دلم... دلم خوب است، تنها بهانه می گیرد.
انتقال از بلاگ یاهو
تهران-Monday January 12, 2009 - 08:25am